Πρώτο καρέ γεννιόμαστε,
κι όλοι γύρω γελάνε.
Εμείς όμως χανόμαστε
πού άραγε μας πάνε;
Παιδάκι καρέ δεύτερο,
χαμόγελο στα χείλη.
Παντού τρέχει ελεύθερο,
γύρω του όλοι φίλοι.
Τρίτο καρέ είσ' έφηβος,
όλη η ζωή μπροστά σου.
Για όλα νιώθεις έτοιμος,
μα χρόνο έχεις στάσου.
Καρέ τέταρτο φτάσαμε,
άντρας μεγάλος πια.
Τα χρόνια μας τα χάσαμε,
νιότη μας έχε γεια.
Παιδιά κι εγγόνια έχεις τώρα,
το πέμπτο καρέ έφτασε.
Μες στη ζωή μπήκες με φόρα
μα ο χρόνος δε σου έφτασε.
Το κόμιξ τώρα κλείνει εδώ,
έκτο καρέ και τελευταίο.
Στου τέλους φτάνω την οδό
αλλού πλέον θα πλέω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου